Zamek w Tykocinie

Historia zamku w Tykocinie jest barwna i pełna niezwykłych wydarzeń, które przyczyniły się do kształtowania losów tego regionu. Pierwsza wzmianka o warowni pochodzi z 1433 roku, kiedy to Jan Gasztołd otrzymał darowiznę w postaci grodu wraz ze Złotorią i okręgiem Łopuchowo. Choć nie zachowały się szczegółowe informacje na temat pierwotnej budowli, wiadomo, że była to drewniana palisada zbudowana na przełomie XV i XVI wieku. Spłonęła ona około 1519 roku, gdy jej właścicielem był wojewoda trocki Olbracht Gasztołd. Po wygaśnięciu rodu Gasztołdów w 1542 roku zamek przeszedł w ręce Zygmunta I Starego, a następnie jego syna Zygmunta II Augusta. Ten ostatni zlecił rozbudowę zamku w latach 1549–1575, co dało początek nowej, renesansowej siedzibie.   

W kolejnych latach, podczas wojen domowych i najazdów, zamek wielokrotnie był niszczony i odbudowywany. Pożar w 1734 roku przyczynił się do jego dalszego zniszczenia, a po tym wydarzeniu nie został już odbudowany. Stopniowo popadał w ruinę, a jego pozostałości były wykorzystywane do różnych celów, m.in. do budowy nowych budynków w okolicy.

Dziś zamek w Tykocinie przyciąga turystów swoją historią i atmosferą. Został częściowo zrekonstruowany i fragmentami wygląda naprawdę jak nowy. Jest obiektem częściowo hotelarskim – ma restaurację oraz pokoje gościnne. Zwiedzanie zamkowego muzeum odbywa się z przewodnikiem i obejmuje zamkowe podziemia z ekspozycją muzealną, salę Szklaną z drugim co do wielkości piecem kaflowym w Polsce oraz wieżę — niegdyś więzienną, a dziś widokową — Turmę. Restauracja zamkowa serwuje dania kuchni dworskiej, regionalnej, polskiej, żydowskiej, tatarskiej, litewskiej. Pokoje gościnne znajdują się na poddaszu.